مکتب خانه در شندآباد قدیم

قبل از تشکیل مدارس در شندآباد مردم برای یاد گرفتن سواد و آموختن به مکتب می رفتند . اکثر مکتب خانه ها در مساجد دایر می شد .مسجد جامع مکتب خانه ی ملا فتح الله بود . او درس قرآن و کتب مربوط به شاعران بزرگ مانند گلستان سعدی ، کلیله و دمنه و شاهنامه ی فردوسی مانند داستان رستم و سهراب را درس می داد . 

  در مسجد طلابلر ملا غلام مکتب داری را  ادامه می داد . درمسجد عباس آباد ملا امام علی  شاگردان فراوانی نزدیک به چهل نفر داشت   که او نه تنها طرز خواندن قرآن ، حرف ها و کلمات را یاد می داد بلکه قرآن را معنی و تفسیر می  کرد .

در آن زمان اکثر مساجد به غیر از مسجد جامع با حصیر مفروش بودند و هر شاگرد مجبوراً تشکچه ای ( دیز آلتی ) برای نشستن به مسجد می برد و همچنین یک دانه نان برای ملا جهت دستمزد که غیر از نان هر بچه با توجه به توان مالی خود ماهیانه مبلغی را پرداخت می کرد و حتی در اعیاد انعامی هم به او داده می شد .

ساعت شروع دروس 8.5 الی 9 بعد از صبحانه شروع و تا نماز ظهر ادامه داشت . بعد از خواندن نماز ظهر نوبت به مباحث مربوط به نماز ، روزه ، وضو و مبطلات آن به شاگردان آموزش داده می شد .

آخرین مکتب دار میرزا حسین پسر نصرالله بود تا این که در سال 1329 به همت آقای ابراهیمی در یانی ( روحشان شاد ) مدرسه ای احداث گردید . هر چند یکی از آقایان از تشکیل مدرسه ممانعت می کرد اما این مدرسه کارش را با 137 دانش آموز شروع کرد .